Πως να συμπεριφερθείτε σε άτομα με αναπηρίες

Δεν είναι ασυνήθιστο να αισθάνεστε λίγο αβέβαιοι να μιλάτε ή να αλληλεπιδράτε με κάποιον που έχει σωματική ή πνευματική αναπηρία. Η κοινωνικοποίηση με άτομα με αναπηρίες δεν πρέπει να διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη κοινωνικοποίηση. Ωστόσο, αν δεν είστε εξοικειωμένοι με μια δεδομένη αναπηρία, μπορείτε να φοβάστε είτε ότι θα πείτε κάτι προσβλητικό είτε να κάνετε λάθος με την παροχή βοήθειας.

Μιλώντας σε κάποιον με αναπηρία

Να σέβεστε, πάνω απ ‘όλα. Κάποιος που έχει αναπηρία θα πρέπει να έχει το ίδιο σεβασμό με οποιονδήποτε άλλον. Δείτε τους άλλους ως ανθρώπους και όχι με προβλήματα. Επικεντρωθείτε στο πρόσωπο και την ατομική του προσωπικότητα. Εάν πρέπει να βάλετε μια ετικέτα στην αναπηρία, είναι καλύτερο να ρωτήσετε ποια ορολογία προτιμούν και ακολουθήσετε τους όρους που επιλέγουν. Γενικά, θα πρέπει να ακολουθήσετε τον “χρυσό κανόνα”: φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλανε να αντιμετωπίζονται. Πολλοί, αλλά όχι όλοι, άτομα με ειδικές ανάγκες προτιμούν «πρώτα ο άνθρωπος», γλώσσα η οποία τοποθετεί το όνομα ή το πρόσωπο πριν από την αναπηρία. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε “η αδελφή του …. ο οποίος έχει σύνδρομο Down” και όχι “η αδελφή του Down”. Τα περισσότερα παραδείγματα της κατάλληλης γλώσσας να περιλαμβάνουν το: “ο Νίκος που έχει εγκεφαλική παράλυση“, “η Μαρία που βλέπει μερικώς” ή “η Χριστίνα που χρησιμοποιεί αναπηρική καρέκλα“, αντί να πει κάποιος, “διανοητικά / σωματικά / ανάπηρος”, που συχνά θεωρείται ως “κακό”, ή ακόμη να μην αναφέρεται, το “τυφλό κορίτσι” ή “το κορίτσι στην αναπηρική πολυθρόνα”. Εάν είναι δυνατόν, αποφύγετε αυτούς τους γενικούς όρους όταν αναφέρεται αυτά τα άτομα. Ενώ μερικοί άνθρωποι βρίσκουν δυσάρεστες τις λέξεις “άτομα με ειδικές ανάγκες”, άλλοι τις χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον εαυτό τους επειδή αισθάνονται ότι έχουν διαγραφεί από τη ζωή θεωρώντας ως “κακές λέξεις” και η αναπηρία τους αποτελεί μέρος, το ποιοι είναι. Πάρτε το προβάδισμά σας, από το άτομο με το οποίο αλληλεπιδράτε. Εάν αυτοί αναφέρονται ως «άτομα με ειδικές ανάγκες», ρωτήστε αν είναι άνετα να περιγραφούν με αυτόν τον τρόπο ή γιατί επιλέγουν να περιγράψουν τον εαυτό τους έτσι. Θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε μια εικόνα της προοπτικής τους.
Σε περίπτωση αμφιβολίας, ρωτήστε ευγενικά το άτομο που μιλάτε με αυτό που προτιμά.

Ποτέ μην υποτιμούμε κάποιον με αναπηρία. Ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους, κανείς δεν θέλει να αντιμετωπιστεί σαν ένα παιδί. Όταν μιλάτε σε κάποιον με αναπηρία, μην χρησιμοποιείτε χειρονομίες που υποτάσσονται, όπως το κτύπημα τους στην πλάτη ή χάϊδεμα στο κεφάλι. Αυτές οι συνήθειες επικεντρώνουν ότι δεν πιστεύετε ότι το άτομο με αναπηρία είναι σε θέση να σας κατανοήσει και ότι τους ισοδυναμεί σαν να ήταν ένα παιδί. Χρησιμοποιήστε μια τακτική στην ομιλία και λεξιλόγιο σας και μιλήστε σε αυτούς όπως ακριβώς θα μιλήσατε σε κάποιον χωρίς αναπηρία. Είναι σκόπιμο να επιβραδύνετε την ομιλία σας για κάποιον που έχει προβλήματα ακοής ή έχει γνωστική αναπηρία. Ομοίως, μπορεί να είναι αποδεκτό να μιλάτε σε άτομα που έχουν απώλεια ακοής λίγο πιο δυνατά, ώστε να μπορούν να σας ακούσουν. Συνήθως, κάποιος θα σας ξαναρωτήσει αν μιλάτε πολύ σιγανά. Μπορείτε επίσης να ρωτήσετε αν μιλάτε πολύ γρήγορα ή να τους ζητήσετε να σας πουν εάν πρέπει να επιβραδύνετε ή να μιλήσετε σαφέστερα εάν είναι απαραίτητο. Μην αισθάνεστε σαν να πρέπει να μειώσετε το λεξιλόγιό σας στις πιο βασικές λέξεις. Η μόνη φορά που μπορεί να σας ζητηθεί να απλοποιήσετε τη γλώσσα σας είναι εάν μιλάτε σε κάποιον που έχει σοβαρή διανοητική ή επικοινωνιακή δυσκολία. Ωστόσο, εάν έχετε αμφιβολίες, μιλήστε άνετα και ρωτήστε για τις γλωσσικές τους ανάγκες.

Μην χρησιμοποιείτε ετικέτες ή δυσάρεστους όρους, ειδικά με έναν περιστασιακό τρόπο. Οι ετικέτες και τα υποτιμητικά ονόματα δεν είναι κατάλληλα και θα πρέπει να αποφεύγονται στη συνομιλία με κάποιον που έχει αναπηρία. Η ανάθεση μιας επισήμανσης που είναι προσβλητική (όπως ο ανάπηρος ή αυτός που μειονεκτεί) δεν είναι ωφέλιμη και δηλώνει ασέβεια. Να προσέχετε πάντα το πώς μιλάτε, να λογοκρίνετε την γλώσσας σας εάν είναι απαραίτητο.

Αποφύγετε ονόματα όπως βλάκας, καθυστερημένος, άσχημος, σπαστικός, κλπ., ανά πάσα στιγμή.

Προσέξτε να μην προσδιορίσετε κάποιον από την αναπηρία του, αντί του ονόματός του ή του ρόλου του.
Εάν παρουσιάζεται κάποιον με αναπηρία, δεν χρειάζεται να πείτε και την αναπηρία του. Μπορείτε να πείτε “αυτός είναι ο συνάδελφός μου, Γιώργος” χωρίς να πείτε “αυτός είναι ο συνάδελφός μου, Γιώργος, ο οποίος είναι κωφός“. Εάν χρησιμοποιείτε μια κοινή φράση όπως “Πρέπει να τρέξω!” Σε κάποιον σε αναπηρικό καροτσάκι, μην ζητάτε συγγνώμη. Αυτοί οι τύποι φράσεων δεν προορίζονται για να βλάψουν, και ζητώντας συγγνώμη, θα επιστήσετε απλώς την προσοχή σας στη συνειδητοποίηση της αναπηρίας τους.

Μιλήστε απευθείας στο άτομο, όχι σε βοηθό ή μεταφραστή. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι κάποιος με αναπηρία πρέπει να αντιμετωπίσει άτομα που δεν μιλούν άμεσα σε αυτούς, και έχουν ένα βοηθό ή έναν μεταφραστή που πρέπει να είναι παρόντες. Ομοίως, μιλήστε με ένα άτομο σε μια αναπηρική καρέκλα, αντί για στο άτομο που στέκεται δίπλα τους. Το σώμα τους μπορεί να μην λειτουργεί πλήρως, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν λειτουργούν σωστά και οι εγκέφαλοί τους!. Εάν μιλάτε με κάποιον που έχει νοσοκόμα για βοήθεια ή κάποιον που είναι κωφός και έχει διερμηνέα νοηματικής γλώσσας, θα πρέπει πάντα να μιλάτε απευθείας στο άτομο που έχει το πρόβλημα. Ακόμα κι αν το άτομο δεν μπορεί να μιλήσει σωστά (π.χ. ένα άτομο με αυτισμό που δεν σε κοιτάζει), μην υποθέτετε ότι δεν μπορεί να σας ακούσει. Μιλήστε σε αυτό.

Να είστε υπομονετικοί και να κάνετε ερωτήσεις, εάν είναι απαραίτητο. Πλήρως ασέβεια θα είναι εάν ζητήσετε να επιταχύνει την συζήτηση ή να τελειώνει τις προτάσεις, ένα άτομο με αναπηρία. Πάντα να τους αφήνετε να μιλούν στο δικό τους ρυθμό, χωρίς να τους ζητάτε να μιλάνε, να σκέφτονται ή να κινούνται πιο γρήγορα.
Επιπλέον, αν δεν καταλαβαίνετε κάτι που λέει κάποιος επειδή μιλάει πολύ αργά ή πολύ γρήγορα, μην φοβάστε να κάνετε ερωτήσεις. Κάποιος με πρόβλημα ομιλίας μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταλάβει, οπότε μην βιαστείτε να μιλήσετε γρηγορότερα και να τους ζητήσετε να το επαναλάβουν εάν είναι απαραίτητο. Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται επιπλέον χρόνο για να επεξεργαστούν την ομιλία ή να μετατρέψουν τις σκέψεις τους σε προφορικές λέξεις (ανεξάρτητα από την πνευματική ικανότητα). Είναι σωστό αν υπάρχουν μεγάλες παύσεις στη συνομιλία.

Μην φοβάστε να ρωτήσετε για την αναπηρία ενός ατόμου. Μπορεί να μην είναι σκόπιμο να ρωτάτε για την αναπηρία κάποιου από περιέργεια, αλλά αν νομίζετε ότι αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να κάνετε μια κατάσταση ευκολότερη γι ‘αυτούς (όπως να ρωτήσετε ένα άτομο αν προτιμάει να μπείτε στον ανελκυστήρα μαζί, αντί για τις σκάλες, σε όσα άτομα έχουν πρόβλημα στο περπάτημα), είναι σκόπιμο να κάνετε ερωτήσεις. Οι πιθανότητες είναι ότι έχουν ερωτηθεί για την αναπηρία τους επανειλημμένα στη ζωή τους και ξέρουν πώς να το εξηγήσουν με λίγες προτάσεις, από τι προκλήθηκε η αναπηρία ή το άτομο βρει τις πληροφορίες πολύ προσωπικές, πιθανότατα θα απαντήσουν ότι προτιμούν να μην το συζητήσουν. Υποθέτοντας ότι γνωρίζετε ποια είναι η αναπηρία τους, που μπορεί να είναι προσβλητικό. είναι καλύτερο να ρωτήσετε.

Αναγνωρίστε ότι ορισμένες αναπηρίες δεν είναι ορατές. Αν δείτε κάποιο άτομο που φαίνεται αρτιμελείς και δεν ξέρετε τι αναπηρία έχει, μην το αντιμετωπίζετε και τον κατηγορείτε ότι δεν έχει αναπηρία. Μπορεί να έχει μια αναπηρία που δεν μπορείτε να δείτε. Μερικές φορές οι αποκαλούμενες «αόρατες αναπηρίες» που δεν μπορούν να παρατηρηθούν αμέσως εξακολουθούν να είναι αναπηρίες. Μια καλή συνήθεια είναι να ενεργείς ευγενικά και προσεκτικά προς όλους. Δεν μπορείτε να γνωρίζετε την κατάσταση κάποιου απλά κοιτάζοντάς τους. Ορισμένες αναπηρίες ποικίλλουν από μέρα σε μέρα: κάποιος που χρειαζόταν μια αναπηρική καρέκλα χθες μπορεί να χρειαστεί μόνο ένα μπαστούνι σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι «βελτιώνονται», απλώς ότι έχουν καλές μέρες και κακές μέρες όπως όλοι οι άλλοι. Σωστή αλληλεπίδραση

Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση κάποιου ατόμου με αναπηρία. Μπορεί να είναι ευκολότερο να κατανοήσετε τον τρόπο αλληλεπίδρασης με άτομα που έχουν αναπηρίες εάν φανταστείτε ότι έχετε μια αναπηρία. Σκεφτείτε πώς θα θέλατε να σας μιλήσουν ή να σας βοηθήσουν οι υπόλοιποι. Το πιθανό είναι ότι θα θέλατε να σας αντιμετωπίσουν όπως είστε τώρα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να μιλήσετε στα άτομα με αναπηρία, όπως θα κάνατε στον οποιοδήποτε άλλον. Καλωσορίστε έναν νέο συνάδελφο με αναπηρία, όπως θα κάνατε με οποιοσδήποτε άλλο νέο στο χώρο της εργασίας σας. Μην εστιάζετε στην αναπηρία. Δεν είναι σημαντικό για σας να καταλάβετε τη φύση της αναπηρίας κάποιου. Είναι σημαντικό όμως να το αντιμετωπίζετε εξίσου το ίδιο, όπως θα κάνατε σε κάποιον άλλον συνεργάτη σας.

Προσφέρετε πραγματική βοήθεια. Μερικοί άνθρωποι διστάζουν να προσφέρουν, να βοηθήσουν κάποιον με αναπηρία από το φόβο μήπως αυτό τους προσβάλει. Πράγματι, εάν προσφέρετε βοήθεια λόγω ότι κάποιος με αναπηρία δεν μπορεί να κάνει κάτι, η προσφορά σας μπορεί να είναι προσβλητική. Ωστόσο, πολύ λίγοι άνθρωποι θα προσβληθούν από μια πραγματική, συγκεκριμένη προσφορά βοήθειας.

Πολλά άτομα με αναπηρίες διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια, αλλά μπορεί να είναι ευγνώμονες για μια προσφορά.

Για παράδειγμα, αν πάτε για ψώνια με έναν φίλο που χρησιμοποιεί μια αναπηρική καρέκλα, θα μπορούσατε να ρωτήσετε εάν χρειάζεται βοήθεια να μεταφέρει τις τσάντες του ή βοήθεια με την αναπηρική καρέκλα του. Η προσφορά για να βοηθήσετε έναν φίλο δεν είναι συνήθως προσβλητική. Εάν δεν είστε σίγουροι για έναν συγκεκριμένο τρόπο βοήθειας, μπορείτε να ρωτήσετε, “Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να σας βοηθήσω;” Ποτέ μην “βοηθήσετε” κάποιον χωρίς να ρωτήσετε πρώτα. για παράδειγμα, μην αρπάξετε την αναπηρική καρέκλα κάποιου και προσπαθήστε να την ωθήσετε σε μια απότομη ράμπα. Αντ ‘αυτού, ρωτήστε εάν χρειάζονται ώθηση ή αν μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε άλλο για την διευκόλυνση του.

Αγνοήστε τα ζώα βοήθειας. Αυτά τα ζώα μπορεί να είναι χαριτωμένα και καλά εκπαιδευμένα, καθιστώντας τα όμως και τέλεια για αγκαλιά και για παιχνίδι. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται για τη βοήθεια του ατόμου με αναπηρία και είναι απαραίτητα για την εκτέλεση κοινών καθηκόντων. Αν πάρετε χρόνο για να παίξετε με το ζώο χωρίς να ζητήσετε άδεια, μπορεί να αποσπάσετε το ζώο από ένα σημαντικό καθήκον που χρειάζεται να εκτελέσει για τον ιδιοκτήτη του. Αν βλέπετε ένα ζώο βοήθειας σε δράση, δεν πρέπει να το αποσπάτε την προσοχή. Αν το ζώο δεν κάνει κάποια καθήκοντα, μπορείτε να ζητήσετε από τον ιδιοκτήτη την άδεια για να παίξετε μαζί του. Λάβετε υπόψη σας ότι μπορεί να μην σας δώσει άδεια, οπότε δεν θα πρέπει να σας ενοχλήσει ή να απογοητευτείτε. Μην δίνετε σε αυτά τα ζώα τρόφιμα χωρίς να πάρετε άδεια.
Μην προσπαθήσετε να αποσπάσετε την προσοχή από αυτό το ζώο καλώντας το με το όνομα του, ωστόσο πρέπει να κατανοήσετε τα καθήκοντα που έχει.

Αποφύγετε να παίζετε με κάποιον που έχει αναπηρική καρέκλα ή με κάποιον που έχει αναπηρικό εξοπλισμό. Μια αναπηρική καρέκλα μπορεί να φαίνεται σαν ένα καλό μέρος για να ξεκουράσετε για λίγο το χέρι σας, αλλά αυτό μπορεί να είναι δυσάρεστο ή ενοχλητικό για το άτομο που κάθεται σε αυτό. Αν δεν σας ζητηθεί να βοηθήσετε κάποιον μετακινώντας την αναπηρική καρέκλα, δεν πρέπει ποτέ να αγγίζετε ή να παίζετε με αυτή. Οι ίδιες συμβουλές ισχύουν για περιπατητές, ανθρώπους με πατερίτσες ή οποιαδήποτε άλλη συσκευή που κάποιος μπορεί να χρησιμοποιεί για την καθημερινή του λειτουργία. Εάν αισθανθείτε ποτέ την ανάγκη να μετακινήσετε κάποιο τέτοιο άτομο, θα πρέπει πρώτα να ζητήσετε άδεια και να περιμένετε την απάντηση. Αντιμετωπίστε τον εξοπλισμό αναπηρίας όπως οι επεκτάσεις του σώματός τους: δεν θα αρπάξετε και δεν θα μετακινήσετε το χέρι κάποιου ή δεν θα αποφασίσετε να ακουμπήσετε τον ώμο σας. Συμπεριφερθείτε με τον ίδιο τρόπο προς τον εξοπλισμό τους. Οποιοδήποτε εργαλείο ή συσκευή που ένα άτομο μπορεί να χρησιμοποιεί για να το βοηθά με την αναπηρία του, όπως ένας μεταφραστής χειρός ή μια φιάλη οξυγόνου, δεν θα πρέπει ποτέ να αγγιχτεί, εκτός κι αν σας το απευθύνουν

Αναγνωρίστε ότι τα περισσότερα άτομα με αναπηρία έχουν προσαρμοστεί. Ορισμένες αναπηρίες είναι παρούσες από τη γέννηση, και άλλες έρχονται αργότερα στη ζωή κάποιου λόγω ατυχήματος ή ασθένειας. Ωστόσο, η αναπηρία αναπτύχθηκε και οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν πώς να προσαρμόζονται και να φροντίζουν τον εαυτό τους.
Οι περισσότεροι είναι ανεξάρτητοι στην καθημερινή τους ζωή, ωστόσο απαιτούν λίγη βοήθεια από άλλους. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να είναι προσβλητικό ή ενοχλητικό να υποθέσουμε ότι κάποιος με αναπηρία δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Ένα άτομο που έχει αναπηρία ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος, αργότερα στη ζωή μπορεί να χρειαστεί περισσότερη βοήθεια από κάποιον με δια βίου αναπηρία, αλλά πρέπει πάντα να περιμένετε μέχρι να ζητήσει τη βοήθειά σας πριν υποθέσετε ότι τη χρειάζονται. Εάν προσφέρετε βοήθεια, κάντε την προσφορά σας γνήσια και συγκεκριμένη. Κάντε την με καλοσύνη και όχι με την υπόθεση ότι το άτομο δεν μπορεί να κάνει κάτι.

Αποφύγετε να μπείτε στο δρόμο τους. Προσπαθήστε να είστε ευγενικοί γύρω από άτομα με σωματικές αναπηρίες, παραμένοντας λίγο από το δρόμο τους. Μετακινηθείτε στο πλάι αν δείτε κάποιον σε αναπηρική καρέκλα. Μετακινηθείτε λίγο από την πορεία κάποιου που χρησιμοποιεί ένα μπαστούνι. Αν παρατηρήσετε ότι κάποιος δεν φαίνεται να είναι σταθερός στα πόδια τους, προσφέρετε βοήθεια προφορικά. Μην εισβάλλετε χώρο κάποιου, όπως δεν θα εισέβαλε κανείς στο δικό σας χώρο. Ωστόσο, αν κάποιος σας ζητήσει βοήθεια, να είστε έτοιμοι να τη δώσετε.

Μην αγγίζετε μια αναπηρική καρέκλα ή κανέναν εξοπλισμό ή ζώο χωρίς να ρωτάτε.
Θυμηθείτε ότι είναι μέρος του ατόμου.
Σεβαστείτε αυτό.

Πηγή: www.wikihow.com